ေနလင္းေအာင္
တစ္ခါတုန္းက ပညာရွိအဘုိးအိုတစ္ဦးသည္ လူငယ္သံုးဦးအား တစ္ဦးလွ်င္ ေကာက္စပါးမ်ိဳးေစ့ သံုးေစ့စီေပးလိုက္သည္။ ထို႕ေနာက္ ထိုမ်ိဳးေစ့မ်ားျဖင့္ မိမိ၏ ကံၾကမၼာကို တိုးတက္ေကာင္းမြန္ေအာင္ ျပဳလုပ္ရန္ ေစခိုင္းလိုက္သည္။
ပထမလူငယ္သည္ ေကာက္စပါးမ်ိဳးေစ့အားလံုးကို ဟင္းခ်ိဳအျဖစ္ခ်က္ျပဳတ္ကာ စားသံုးပစ္လိုက္သည္။
ဒုတိယလူငယ္သည္ သူ႕ထက္ပိုေကာင္းေအာင္ ျပဳလုပ္မည္ဟု စဥ္းစားကာ ေကာက္စပါးမ်ိဳးေစ့အားလံုးကို စိုက္ပ်ိဳးလိုက္သည္။ လအနည္းငယ္အၾကာတြင္ ေကာက္ပင္သံုးပင္ ေပါက္လာပါသည္။ သူသည္ ေကာက္ႏွံမ်ားကို ဆြတ္ယူျပီး ခ်က္ျပဳတ္ၾကည့္ရာ သူ႕အတြက္ သံုးနပ္စာဖူလံုေၾကာင္း ေတြ႕ရပါသည္။
တတိယလူငယ္သည္ အျခားလူငယ္ႏွစ္ဦးထက္ ပိုမိုေကာင္းမြန္ေအာင္ ျပဳလုပ္ရန္ ဆံုးျဖတ္လိုက္သည္။ သူသည္ ေကာက္စပါးမ်ိဳးေစ့အားလံုးကို စိုက္ပ်ိဳးလိုက္သည္။ ေကာက္စပါးပင္ သံုးးပင္ေပါက္၍ ရင့္မွည့္လာခ်ိန္တြင္ ေကာက္ပင္တစ္ပင္ရွိ အေစ့အားလံုးကို ခူးဆြက္ကာ ထပ္မံစိုက္ပ်ိဳးပါသည္။ ဒုတိယအပင္ရွိ ေကာက္စပါးမ်ိဳးေစ့မ်ားကို သူ၏ ခ်စ္သူအား ေပးလိုက္ပါသည္။ တတိယအပင္ရွိ္ မ်ိဳးေစ့မ်ားကိုမူ သူ႕ကိုယ္တိုင္ စားသံုးပစ္လိုက္သည္။
ေကာက္ႏွံတစ္ပင္မွ သူစိုက္ပ်ိဳးလိုက္ေသာ မ်ိဳးေစ့မ်ားသည္ ေကာက္ႏွံပင္ေပါင္္း ႏွစ္ရာခန္႕ေပါက္လာသည္။ ထိုေကာက္ႏွံပင္မ်ားမွ စားေသာက္ရန္ အနည္းငယ္မွ်သာ ခ်န္ထားကာ ျပန္၍စိုက္ပ်ိဳးျပန္သည္။ ေနာက္ဆံုးတြင္ သူသည္ ေကာက္ႏွံစိုက္ဧကေပါင္း ရာခ်ီစိုက္ပ်ိဳးႏိုင္ခဲ့သည္။ သူ၏အစြမ္းအစေၾကာင့္ သူ႕ခ်စ္သူမိန္းကေလးကို လက္ထပ္နိုင္ရံုသာမက ခ်စ္သူမိန္းကေလး ၏ ဖခင္ပိုင္ဆိုင္သည့္ စိုက္ပိ်ဳးေျမမ်ားကိုလည္း ဝယ္ယူႏိုင္ခဲ့သည္။
စဥ္းစားဆင္ျခင္စရာ
သီးႏွံမ်ိဳးေစ့မ်ားကို အကုန္အစင္ စားသံုးမပစ္ပါႏွင့္။ ထပ္ကာတလဲလဲ ပြားမ်ားစိုက္ပ်ိဳးျခင္းအားျဖင့္ သင့္ဘဝတစ္သက္စာ ဖူလံုလာပါလိမ့္မယ္။
ေနလင္းေအာင္ ဘာသာျပန္ဆိုသည္။
Labels: ဘာသာျပန္ရသ
No comments:
Post a Comment