Wednesday, December 4, 2013

ပညာႏွင့္ ေကာင္းစြာ ေဝဖန္ပိုင္းျခားနုိင္စြမ္း


(The Light of English Magazine, December, 2013)
တစ္ခါတုန္းက လမ္းေဘးမွာ အသားညွပ္ေပါင္မုန္႕ေတြ ေရာင္းခ်ေနတဲ့ လူတစ္ဦးရွိခဲ့တယ္။ သူဟာ စာမတတ္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ဘယ္တုန္းကမွ သတင္းစာ မဖတ္ခဲ့ပါဘူး။ သူဟာ နားထုိင္းတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ေရဒီယိုလည္း နားေထာင္ျခင္း မရွိခဲ့ပါဘူး။ သူဟာ မ်က္စိမႈန္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ရုပ္ျမင္သံၾကားလည္း ၾကည့္ရူ႕ခဲ့ျခင္း မရွိပါဘူး။ 
ဒါေပမယ့္ သူဟာ အသားညွပ္ေပါင္မုန္႕ေတြကို စိတ္အားထက္သန္စြာ ေရာင္းခ်ခဲ့တယ္။ သူ႕ရဲ႕ ေရာင္းအားနဲ႕ အက်ိဳးအျမတ္ဟာ ျမင့္တက္လာခဲ့တယ္။ သူဟာ အသားေတြပိုမွာရင္း ပိုၾကီးျပီး ပိုေကာင္းတဲ့ မီးဖိုတစ္ခုကိုလည္း ဝယ္ယူခဲ့ပါတယ္။ 
သူ႕ရဲ႕စီးပြားေရး တိုးတက္လာေနစဥ္ မၾကာေသးမီက ဘြဲ႕ရခဲ့တဲ့ သူ႕သားဟာ ဖခင္ျဖစ္သူထံ လာေရာက္ပူးေပါင္းပါတယ္။ အဲဒီေနာက္ ထူးျခားမႈတစ္ခု ျဖစ္ပြားခဲ့တယ္။ သားျဖစ္သူက ေမးလုိက္ပါတယ္။ “ေဖေဖ…ကြ်န္ေတာ္တို႕ ေတြ႕ၾကံဳလာရမယ့္ စီးပြားေရးက်ဆင္းမႈကို သတိမျပဳမိဘူး မဟုတ္လား”ဖခင္ျဖစ္သူက ျပန္ေျပာလိုက္ပါတယ္။ “သတိမျပဳမိဘူး။ ေဖေဖကို ေျပာျပပါလားကြ။” သားျဖစ္သူက ေျပာျပပါတယ္။ “နုိင္ငံတကာ အေျခအေနေတြဟာ ဆိုးရြားေနပါတယ္။ ျပည္တြင္းအေျခအေနက ပိုျပီးေတာင္ ဆုိးေသးတယ္။ က်ေရာက္လာမယ့္ အခက္အခဲေတြအတြက္ ကြ်န္ေတာ္တို႕ ၾကိဳတင္ျပင္ဆင္ထားသင့္တယ္။” 
သူ႕သားဟာ ေကာလိပ္တစ္ခုမွ ဘြဲ႕ရလာခဲ့သည့္အျပင္ သတင္းစာလည္းဖတ္၊ ေရဒီယိုလည္း နားေထာင္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ အမ်ားၾကီး သိလိမ့္မယ္။  သားရဲ႕အၾကံေပးမႈကို ေပါ့ေပါ့တန္တန္ သေဘာမထားသင့္ဘူးလို႕ ဖခင္ျဖစ္သူက ေတြးလိုက္မိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေနာက္တစ္ေန႕မွာ ဖခင္ျဖစ္သူဟာ အသားေတြနဲ႕ေပါင္မုန္႕မွာယူမႈ ေလွ်ာ့ခ်လိုက္ျပီး ဆိုင္းဘုတ္တစ္ခုလည္း ခ်ိတ္ထားလိုက္တယ္။ ျပီးေတာ့ သူဟာ အလုပ္မွာလည္း စိတ္အားထက္သန္မႈ မရွိေတာ့ပါဘူူး။  
မၾကာမီ သူ႕ရဲ႕အသားညွပ္ေပါင္မုန္႕ဆုိင္မွာ လာဝယ္တဲ့လူေတြ နည္းနည္းလာေတာ့တယ္။ ျပီးေတာ့ ေရာင္းခ်ရမႈလည္း အလ်င္အျမန္ ေလ်ာ့က်လာခဲ့တယ္။ ဖခင္က သားျဖစ္သူကို ေျပာလိုက္ပါတယ္။ “သားေရ…သားေျပာတာ မွန္သားပဲ။ ေဖေဖတို႕ ေရာင္းအားက်ေနျပီ။ ၾကိဳတင္ျပီး သတိေပးခဲ့တဲ့အတြက္ သားကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။”

ပံုျပင္ရဲ႕ သင္ခန္းစာ

(၁) ကြ်န္ေတာ္တုိ႕ဟာ အၾကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာပင္ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ အကဲျဖတ္နုိင္၊ ဥာဏ္မသံုးနုိင္ဘဲ ေတြေဝေနတတ္ၾကတယ္။

(၂) လူတစ္ေယာက္ဟာ အသိဥာဏ္ ျမင့္မားနုိင္ေပမယ့္ ည့ံဖ်င္းတဲ့ အကဲျဖတ္မႈ ျပဳလုပ္မိတတ္ပါတယ္။

(၃) သင့္ရဲ႕ အၾကံေပးသူေတြကို ဂရုတစိုက္ေရြးခ်ယ္ျပီး ကိုယ္တိုင္ ခ်င့္ခ်ိန္ အကဲျဖတ္လိုက္ပါ။

(၄) လူတစ္ေယာက္မွာ (5 Cs )ရွိမယ္ဆုိရင္ ပညာတတ္သည့္ျဖစ္ေစ၊ ပညာမတတ္သည့္ျဖစ္ေစ ေအာင္ျမင္နုိင္ပါတယ္။ ဒါေတြကေတာ့ (Character) အရည္အခ်င္း၊ (Commitment) တာဝန္ယူျခင္း၊ (Conviction) ခိုင္မာတဲ့ ခံယူခ်က္၊ (Courtesy )စိတ္ေစတနာနဲ႕ (Courage) ရဲရင့္ျခင္းတုိ႕ပါပဲ။
 

(၅) ဝမ္းနည္းဖြယ္ေကာင္းတာကေတာ့ က်ရံႈးမႈ ေတြ႕ၾကံဳေနရတဲ့လူေတြအတြက္ လက္ကိုင္ေတာင္ေဝွးအျဖစ္ အသံုးျပဳနိုင္တဲ့ စြယ္စံုက်မ္းေတြ အမ်ားၾကီးရွိေနတယ္ဆုိတာ မသိရွိျခင္းပါပဲ။
  
Educational and Good Judgment
Written by Krishna Khanna
There is a story about a man who sold hot dogs by the roadside. He was illiterate, so he never read newspapers. He was hard of hearing, so he never listened to the radio. His eyes were weak, so he never watched television.

But enthusiastically, he sold lots of hot dogs. His sales and profit went up. He ordered more meat and got himself a bigger and a better stove.

As his business was growing, the son, who had recently graduated from college, joined his father. Then something strange happened. The son asked, "Dad, aren't you aware of the great recession that is coming our way?"

The father replied, "No, but tell me about it." The son said, "The international situation is terrible. The domestic is even worse. We should be prepared for the coming bad time."

The man thought that since his son had been to college, read the papers, and listened to the radio, he ought to know and his advice should not be taken lightly. So the next day, the father cut down his order for the meat and buns, took down the sign and was no longer enthusiastic.

Very soon, fewer and fewer people bothered to stop at his hot dog stand. And his sales started coming down rapidly. The father said to his son, "Son, you were right. We are in the middle of a recession. I am glad you warned me ahead of time."

What is the moral of the story?

1. Many times we confuse intelligence with good judgment.

2. A person may have high intelligence but poor judgment.

3. Choose your advisers carefully and use your judgment.

4. A person can and will be successful with or without formal education if they have the 5 Cs: Character, Commitment, Conviction, Courtesy, Courage

5. The tragedy is that there are many walking encyclopedias who are living failures.
ေနလင္းေအာင္
http://naylinaung1.blogspot.com/







Tuesday, December 3, 2013

ဘဏ္စာအုပ္ထဲက ေအာက္ေမ့ဖြယ္ရာ





(Global English Magazine,Dwcember 2013)
ဒီေန႕ သူမ သူ႕ကို လက္ထပ္ခဲ့ပါတယ္။ မဂၤလာပြဲ ျပီးဆံုးတဲ့အခါ သူမအေမက ေဒၚလာတစ္ေထာင္ပါတဲ့ ဘဏ္စာအုပ္ အသစ္စက္စက္တစ္အုပ္ကို ေပးခဲ့ပါတယ္။
အေမက သူမကို ေျပာတယ္။ “ခ်စ္သမီးေရ…ဒီဘဏ္စာအုပ္ေလး ယူထားပါ။ ဒီစာအုပ္ကို လက္ထပ္မႈဘဝရဲ႕ မွတ္တမ္းတစ္ခုအျဖစ္ သိမ္းထားပါ။ ဘဝသစ္မွာ တစ္ခုခု ျဖစ္ပ်က္တဲ့အခါ၊ အမွတ္တရေတြ ေတြ႕ၾကံဳရတဲ့အခါ ဘဏ္စာအုပ္ထဲ ေငြအခ်ိဳ႕ထည့္လိုက္ပါ။ ေငြေတြရဲ႕ေဘးမွာ ဘာေၾကာင ့္စုရတယ္ဆိုတာ ေရးမွတ္ထားပါ။ အျဖစ္အပ်က္က ပိုျပီး အမွတ္ရဖြယ္ ျဖစ္ေနမယ္ဆိုရင္ ေငြပိုျပီး ထည့္ဝင္နုိင္ပါတယ္။ ဒီေန႕ သမီးအတြက္ ပထမဆံုးအျဖစ္ အေမကိုယ္တုိင္ ထည့္ဝင္ေပးထားတယ္။ က်န္တာေတြေတာ့ သမီးေယာက္်ားနဲ႕ တိုင္ပင္ေဆာင္ရြက္လိုက္ပါ။ ႏွစ္ေတြကုန္ဆံုးသြားလို႕ ဘဏ္စာအုပ္ကို ျပန္ၾကည့္မိတဲ့အခါ သမီးတို႕ႏွစ္ေယာက္ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ရတယ္ဆိုတာ သိလာလိမ့္မယ္”
သူမက အိမ္ေရာက္တဲ့အခါ ေယာက္်ားျဖစ္သူကို ျပန္ေျပာျပခဲ့ပါတယ္။ ဒါဟာ အေတာ္ေကာင္းတဲ့ စိတ္ကူးတစ္ခုပဲလို႕ သူတို႕ႏွစ္ဦးလံုး ေတြးမိသလုိ ေနာက္ထပ္ထည့္ဝင္ဖို႕ မေစာင့္နိုင္ေတာ့ေလာက္ေအာင္ ျဖစ္ေနခဲ့ရပါတယ္။ အခ်ိန္အတန္ ၾကာတဲ့အခါ ဘဏ္စာအုပ္ထဲမွာ ေအာက္ပါအတုိင္း ျဖစ္လာပါတယ္။
-ေဖေဖာ္ဝါရီလ (၇)ရက္: (၁၀၀) ေဒၚလာ….လက္ထပ္ျပီးေနာက္ ခင္ပြန္းရဲ႕ ပထမဆံုး ေမြးေန႔ပြဲ
-မတ္လ (၁)ရက္:         (၃၀၀) ေဒၚလာ…ဇနီးရဲ႕ လစာ တိုးမႈ
-မတ္လ (၂၀)ရက္:       (၂၀၀) ေဒၚလာ…ဘာလီသို႕ ေပ်ာ္ပြဲစားခရီး
-ဧျပီလ (၁၅)ရက္:      (၂၀၀၀)ေဒၚလာ…ဇနီး ကိုယ္ဝန္ရွိ
-ဇြန္လ (၁)ရက္:        (၁၀၀၀)ေဒၚလာ…ခင္ပြန္း ရာထူးတိုး
အစရွိသည္ျဖင့္…
ဒါေပမယ့္ ႏွစ္ေတြကုန္ဆံုးလာတဲ့အခါ သူတို႕ဟာ အေသးအဖြဲ႕ေလးေတြနဲ႕ပတ္သက္ျပီး စကားမ်ား ရန္ျဖစ္လာရတယ္။ သူတို႕ စကားအမ်ားၾကီး မေျပာျဖစ္ၾကေတာ့ပါဘူး။ ေလာကၾကီးမွာရွိတဲ့ မႏွစ္ျမိဳ႕ဖြယ္အေကာင္းဆံုးသူကို လက္ထပ္ထားခဲ့မိတယ္ဆိုျပီး သူတို႕နွစ္ေယာက္လံုး ေနာင္တရလာၾကတယ္။ သူတို႕မွာ ေမတၱာတရားေတြ မရွိၾကေတာ့ပါဘူး။
တစ္ေန႕မွာေတာ့ ဇနီးျဖစ္သူက သူမမိခင္ကို ေျပာလိုက္ပါတယ္။ “ေမေမ…ကြ်န္မတို႕ အတူမေနနိုင္ေတာ့ဘူး။ ကြာရွင္းဖို႕ ဆံုးျဖတ္လိုက္ၾကျပီ။ ဒီလိုလူမ်ိဳးကို ဘယ္လိုလုပ္ျပီး လက္ထပ္ဖို႕ ဆံုးျဖတ္ခဲ့မိတယ္ဆိုတာ စဥ္းစားလို႕ကို မရဘူး”
သူမအေမက ျပန္ေျပာပါတယ္။ “ဒါက အေသးအဖြဲ႕ပါ။ သမီးသာ သည္းမခံနုိင္ေတာ့ဘူးဆုိရင္ သမီးဆႏၵအတုိင္း လုပ္လိုက္ပါ။ ဒါေပမယ့္ သမီးဆႏၵအတုိင္း မျပဳလုပ္မီ တစ္ခုေတာ့ ျပဳလုပ္ေစခ်င္ပါတယ္။ လက္ထပ္တဲ့ေန႕က သမီးကို ေမေမေပးလုိက္တဲ့ ေငြစုဘဏ္စာအုပ္ကို သတိရေသးလား။ အရင္ဆံုး အဲဒီေငြအားလံုး ထုတ္သံုးလုိက္ပါ။ ဒီေလာက္ဆိုးရြားတဲ့ လက္ထပ္မႈက အမွတ္တရေတြ တစ္ခုမွ သမီးဆီမွာ မရွိသင့္ေတာ့ပါဘူး။
သမီးက မိခင္ရဲ႕စကားကို သေဘာတူလိုက္ပါတယ္။ သူမက ဘဏ္ဆီသြားျပီး ဘဏ္အေကာင့္ကို ပယ္ဖ်က္ဖို႕ လူတန္းထဲ ေစာင့္ေနလိုက္ပါတယ္။ သူမေစာင့္ေနစဥ္ ေငြစုစာအုပ္ထဲက မွတ္တမ္းေတြကို ၾကည့္လုိက္မိပါတယ္။ သူမ အၾကိမ္ၾကိမ္ အခါခါ ဖတ္ၾကည့္လိုက္မိတယ္။ အဲဒီေနာက္ အတိတ္တစ္ခ်ိန္က ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္အမွတ္တရအားလံုး သူမ စိတ္ထဲ ျပန္ေရာက္လာခဲ့ပါတယ္။ သူမမ်က္လံုးမွာ မ်က္ရည္ေတြနဲ႕ ျပည့္လ်ံလာခဲ့ပါတယ္။ သူမ ဘဏ္ကထြက္ျပီး အိမ္ျပန္လာခဲ့တယ္။ အိမ္ျပန္ေရာက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ခင္ပြန္းျဖစ္သူကို ဘဏ္စာအုပ္ေပးလုိက္ျပီး မကြာရွင္းမီ ေငြေတြထုတ္သံုးလိုက္ဖို႕ ေျပာလုိက္ပါတယ္။
ေနာက္တစ္ေန႕မွာ ခင္ပြန္းျဖစ္သူက ဘဏ္ဆီသြားျပီး ဘဏ္အေကာင့္ကို ပယ္ဖ်က္ပစ္ဖို႕ လူတန္းထဲ ေစာင့္ေနလုိက္ပါတယ္။ သူေစာင့္ေနစဥ္ ေငြစုစာအုပ္ထဲက မွတ္တမ္းကို ၾကည့္လုိက္မိပါတယ္။ သူဟာ အၾကိမ္ၾကိမ္အခါခါ ဖတ္ၾကည့္လိုက္မိတယ္။ အဲဒီေနာက္ အတိတ္တစ္ခ်ိန္က ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္အမွတ္တရာအားလံုး သူ႕စိတ္ထဲ ျပန္ေရာက္လာခဲ့ပါတယ္။ သူ႕မ်က္လံုးမွာ မ်က္ရည္ေတြနဲ႕ ျပည့္လ်ံလာခဲ့ပါတယ္။ သူဟာ ဘဏ္ကေနထြက္ခြာျပီး အိမ္ျပန္လာခဲ့တယ္။
သူဟာ ဘဏ္စာအုပ္ကို ဇနီးျဖစ္သူထံ ျပန္ေပးလုိက္ပါတယ္။ ေနာက္ထပ္ ေဒၚလာ (၅၀၀၀) ထည့္ဝင္မႈကုိ သူမ ေတြ႕ျမင္လိုက္ပါတယ္။ ေငြရဲ႕ေဘးမွာက “ဒီႏွစ္ေတြအတြင္းမွာ မင္းကို ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ခ်စ္ခဲ့တယ္ဆုိတာ ကိုယ္ သိျမင္လာတဲ့ ေန႕ျဖစ္တယ္”ဆိုတဲ့ မွတ္တမ္းစာေလး ေရးထားပါတယ္။
ေငြစုစာအုပ္ကို လံုျခံဳရာေနရာ ျပန္ထားျပီးေနာက္ သူတို႕ႏွစ္ဦးဟာ သိုင္းဖက္ရင္း ငိုလိုက္မိၾကေတာ့တယ္။
ေနလင္းေအာင္
www.naylinaung1.blogspot.com

Passbook of Memories

She married him today.At the end of the wedding party, her mother gave her a newly opened bank savings passbook, with $1000 deposited in it.
She told her, “My dear daughter, take this passbook. Keep it as a record of your married life. Whenever something happy and memorable happens in your new life, put some money in. Write down what it’s about next to the amount. The more memorable the event is, the more money you can put in. I’ve done the first one for you today. Do the others with your husband. When you look back after years, you will know how much happiness you’ve both shared.’
She shared this with him after getting home. Both of them thought it was a great idea and couldn’t wait to make the next deposit! This is what the passbook looked like after a while:
- 7 Feb: $100, his first birthday celebration after marriage
- 1 Mar: $300, she gets a salary raise
- 20 Mar: $200, vacation to Bali
- 15 Apr: $2000, She’s pregnant!
- 1 Jun: $1000, He gets the big promotion
and so on…
However, as the years went by, they began fighting and arguing over trivial things. They didn’t talk much. They regretted that they had married the most nasty person in the world…There was no more love.
One day she talked to her Mother. ‘Mom, we can’t stand it anymore. We have decided to divorce. I can’t imagine how I decided to marry this guy!’
Her mother replied, ‘Sure, that’s no big deal. Just do whatever you want, if you really can’t stand it. But before that, do one thing. Remember the savings passbook I gave you on your wedding day? Take out all money and spend it first. You shouldn’t keep any record of such a poor marriage.’
She agreed with her. So she went to the bank, and was waiting in the queue to cancel the account. While she was waiting, she took a look at the passbook record. She looked, and looked, and looked. Then the memory of all the previous joyful moments came back to her. Her eyes were filled with tears. She left and went home.
When she got home, she handed the passbook to him and asked him to spend the money before getting divorced.
So the next day, he went to the bank, and was waiting in the queue to cancel the account. While he was waiting, he took a look at the passbook record. He looked, and looked, and looked. Then the memory of all the previous joyful moments came back to him. His eyes were filled with tears. He left and went home.
He gave the passbook back to her. She found a new deposit of $5000. And a line next to the record: ‘This is the day I realized how much I’ve loved you throughout all these years. How much happiness you’ve brought me.’
They hugged and cried, putting the passbook back into the safe.
–Written by ANONYMOUS









Monday, November 4, 2013

ခ်စ္သူ႕အတြက္ ဆုိလွ်င္




(English for All Magazine,November, 2013)
အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးဟာ ႏွစ္ႏွစ္ကာကာ ခ်စ္ေနရတဲ့ ခ်စ္သူနဲ႕ မေတြ႕ဆံုရတာ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာခဲ့ျပီမုိ႕ အလြန္အမင္း လြမ္းဆြတ္ေနရပါတယ္။ သူမမွာ ခ်စ္ခင္ရတဲ့ ဆရာမတစ္ဦးလည္းရွိျပီး၊ ဆရာမနဲ႕ ေနာက္တစ္ၾကိမ္ေတြ႕ဆံုကာ သင္ခန္းစာအသစ္ ပို႕ခ်ေပးမဲ့ အခ်ိန္ကို ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနမိပါတယ္။
ဆရာမနဲ႕ ေတြ႕ဆံုရမည့္ေန႕ ေရာက္တဲ့အခါ  ေပ်ာ္စရာတစ္ခုခု ေတြ႕ဆံုရဖုိ႕ ေမွ်ာ္လင့္လ်ွက္ သူမဟာ ဆရာမဆီသြားျပီး စိတ္အားထက္သန္စြာ ႏႈတ္ဆက္စကား ေျပာဆုိလုိက္တယ္။ ဆရာမက သူမကို ၾကိဳဆိုျပီး လတ္ဆတ္မွည့္ဝင္းေနတဲ့ စေတာ္ဘယ္ရီသီး ျခင္းတစ္ျခင္းကို ေပးကမ္းလုိက္ပါတယ္။ အဲဒီေနာက္ ဆရာမက “ဟိုေတာင္ၾကီး ေတြ႕ျမင္ရလား”လို႕ ေမးလုိက္ပါတယ္။
အမ်ိဳးသမီးေလးက အနီးအနားမွာ ေတာင္ၾကီးတစ္ေတာင္ကို ေတြ႕ေတာ့ ေတြ႕ျမင္ေၾကာင္း ေျပာဆိုလုိက္ပါတယ္။ ဆရာမက “ဒီစေတာ္ဘယ္ရီသီး ျခင္းေတာင္းကုိ ယူၿပီး အဲဒီေတာင္ေပၚ တက္သြားပါ”  လို႔ေျပာဆိုၿပီး ထြက္ခြာသြားပါတယ္။
အမ်ဳိးသမီးေလးက ဆရာမရဲ႕စကားကို မကန္႔ကြက္ရဲသလို ေစာဒကလည္း မတက္ရဲပါဘူး။ ဆရာမကလည္း ထြက္သြားခဲ့ၿပီပဲေလ။ သူမဟာ စိတ္မပါတပါျဖင့္ ျခင္းေတာင္းကို မယူၿပီး ေတာင္အျမင့္ႀကီးဆီ စတင္ေလွ်ာက္လွမ္းပါေတာ့တယ္။ သူမဟာ ခက္ခဲၾကမ္းတမ္းတဲ့ လမ္းေလးအတိုင္း ေျဖးေျဖးမွန္မွန္တက္ရင္း “ ဒီတာ၀န္က ဘာအေၾကာင္းအရာလဲ။ သူမ ဘာျဖစ္လို႔ ဒါကို လုပ္ကိုင္ေနရတာလဲ။ သင္ခန္းစာက ဘာလဲ။ ဆရာမ အသင္မ်ား မွားသြားသလား” စသည္ျဖင့္ ေတြးလိုက္မိပါတယ္။ သူမဟာ မၾကာခဏ ခလုတ္တိုက္လဲမိၿပီး၊ ေက်ာေပၚက ေနကလည္း ပူေလာင္လြန္းတယ္လို႔ ညည္းတြားရင္း စေတာ္ဘယ္ရီျခင္းဟာ ပိုၿပီးေလးလံလာတယ္လို႔ ခံစားမိလိုက္ပါတယ္။ သူမရဲ႕ ရုန္းကန္လႈပ္ရွားမႈကို ဆက္လက္လုပ္ေဆာင္ဖို႔ တိုက္တြန္းအားေပးႏိုင္မဲ့ အရာ တစ္ခုခုကို မေတြ႕ျမင္ႏုိင္ခဲ့ပါဘူး။
အေနာက္ဘက္မွာ ေန၀င္ခါနီးေတာ့ သူမဟာ ေတာင္ထိပ္ထိ တက္ေရာက္ႏုိင္ခဲ့ၿပီး လွပတဲ့ ပန္းေတြနဲ႔ ျပည့္ေနတဲ့ ကြင္းျပင္ႀကီးထဲ ေရာက္လာခဲ့ပါတယ္။ သူမ ေတာင္ေပၚတက္ေရာက္ႏုိင္ခဲ့ၿပီပဲေလ။ ဒါ့အျပင္ စေတာ္ဘယ္ရီျခင္းဟာလည္း အထိအခိုက္ အပ်က္အစီး မရွိခဲ့ပါဘူး။ လက္ရာေျမာက္ေအာင္ ျပဳလုပ္ထားတဲ့ သစ္သီးအားလုံးနဲ႔ လမ္းခရီးကို ေဘးမသီ ရန္မခ ေရာက္ႏုိင္ခဲ့ပါတယ္။
အမ်ဳိးသမီးေလးက ကြင္းျပင္ႀကီးထဲ လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူမဆီ ေလွ်ာက္လွမ္းလာတဲ့ ခ်စ္သူကို ေတြ႕ျမင္လိုက္ပါတယ္။ သူဟာ ခ်စ္ရည္ရႊမ္းေသာ အၾကည့္ေတြ၊ ႏွစ္လိုဖြယ္ေကာင္းေသာ အၿပံဳးေတြျဖင့္  သူမကို စိုက္ၾကည့္ေနခဲ့ပါတယ္။
ပုံျပင္ေျပာသူက ပုံျပင္ကို အဆုံးသတ္လိုက္ခ်ိန္မွာ အမ်ဳိးသမီးေလးရဲ႕ အေတြးအခ်ဳိ႕ကို ေျပာျပရင္း ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ကုိ သင္ၾကားျပသေပးပါတယ္။ “ခ်စ္သူ႔အတြက္ စေတာ္ဘယ္ရီသီးေတြ သယ္ေဆာင္သြားရတာလို႔ ႀကိဳတင္ၿပီး သိခဲ့မယ္ဆိုရင္၊ ဒီခရီးလမ္းဟာ ခ်စ္သူ႕ဆီသြားရာ ခရီးလမ္းပဲလို႔ ႀကိဳတင္ၿပီး သိခဲ့မယ္ဆိုရင္ ဇေ၀ဇ၀ါ ျဖစ္မိမွာ မဟုတ္သလို အလြန္းအမင္း အားအင္ကုန္ခမ္းၿပီး ညည္းညဴ မိမွာလည္း မဟုတ္ပါဘူး။ တက္ေရာက္ေနတဲ့ ေတာင္ရဲ႕ အလွအပကိုလည္း သတိမျပဳဘဲ ေနမိမွာမဟုတ္ပါဘူး။”
ေနလင္းေအာင္
www.naylinaung1.blogspot.com 

 

In Love With Her Beloved 
 by Unknown

A young woman, deeply in love with her beloved, had not seen him for some time, and was missing him greatly. She also had a teacher whom she loved, and looked forward to the day when they would meet again and she would receive her next teaching.

The day came, and she went eagerly to greet the teacher, hoping also perhaps for a blessing. The teacher welcomed the woman, and handed her a huge basket of freshly picked, perfectly ripened strawberries. Then the teacher said, "Do you see that mountain?"

The woman said yes, she saw the huge rocky peak nearby. The teacher said, "Carry this basket of strawberries up that mountain." And turned away.

The woman couldn't protest, or even question. The teacher was gone. Reluctantly, she hefted the basket into her arms and turned her steps to the high mountain. Slowly she wound her way up the difficult path, wondering what this assignment was about, why she had to do this, what was the teaching, maybe she had come to the wrong teacher, and so on and on. Grousing and grumbling, stumbling now and again, feeling the sun burn hot on her back, the basket of strawberries growing heavy and cumbersome, she nevertheless found something inside that kept her struggling upward.

Finally, as the sun was moving deep into the west, she came to the top of the mountain, and found herself standing in a beautiful, peaceful, flower-filled meadow. She had made it! Furthermore, the basket of strawberries was intact. All the exquisite fruit had made the journey without harm.

The woman looked across the meadow, and saw her beloved moving toward her, gazing at her with eyes of profound love and a smile of sweet welcome.

When the storyteller came to the end of the tale, he added to the teaching by telling us some of the woman's thoughts: "If I had only known that the strawberries were for the Beloved, that the journey was toward my Beloved, I would not have been so fussy or puzzled or grown so weary, or complained so much, or failed to notice the beauty of the mountain I was climbing."


       

Friday, October 25, 2013

ဘဝရဲ႕ ဥတုမ်ား


ဘဝတစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ ခက္ခဲၾကမ္းတမ္းတတ္တယ္။

ဘဝတစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ အဆင္ေျပေခ်ာေမြ႕တတ္တယ္။

ခက္ခဲသည့္ျဖစ္ေစ၊ ေခ်ာေမြ႕သည့္ျဖစ္ေစ…
သူတုိ႕ဟာ ဘဝရဲ႕ ဥတုမ်ားသာျဖစ္တယ္။

ဒီရာသီဥတုေတြကို သင္ဘယ္လို ကိုင္တြယ္စီမံသလဲဆိုတဲ့ အခ်က္ေပၚမူတည္ျပီး

ခက္ခဲမႈ၊ ေခ်ာေမြ႕မႈဆိုတာ ျဖစ္ေပၚလာရတာပါ။


Life at any time can become difficult.

 Life at any time can become easy.

Good or bad, they are just seasons of life.

It all depends upon,

how you take on life, and adjust to these seasons.


ေနလင္းေအာင္
 
(The Best English Magazine, November 2013 တြင္ ေဖာ္ျပပါရွိျပီး)

တစ္ခါက လူတစ္ဦးမွာ သားေလးဦးရွိခဲ့တယ္။ သူဟာ သားေတြကို အရာရာတိုင္း အလ်ွင္အျမန္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္မခ်ဖို႕ သင္ခန္းစာ ေပးခ်င္ခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ အလြန္ေဝးကြာတဲ့ ေနရာတစ္ေနရာရွိ သစ္ေတာ္သီးပင္ကို သြားေရာက္ၾကည့္ရူ႕ဖို႕ သားေတြကို တစ္ေယာက္ျပီးတစ္ေယာက္ အလွည့္က် ေစလႊတ္လိုက္ပါတယ္။
ပထမေျမာက္သားက ေဆာင္းရာသီ၊ ဒုတိယသားက ေႏြဦးရာသီ၊ တတိယသားက ေႏြရာသီ၊ အငယ္ဆံုးသားက သစ္သီးေၾကြခ်ိန္မွာ သြားခဲ့ၾကတယ္။
သားေတြအားလံုး သြားျပီးလို႕ ျပန္ေရာက္တဲ့အခါ ဖခင္ျဖစ္သူက သူတို႕အားလံုးကို ေခၚလိုက္ျပီး ျမင္ခဲ့ရသမွ်ကို ျပန္ေျပာျပေစပါတယ္။
ပထမေျမာက္သားက သစ္ပင္ဟာ အလြန္အရုပ္ဆိုးျပီး ေကြ႕ေကာက္တြန္႕လိမ္ ေနပါတယ္တဲ့။ ဒုတိယသားက “မဟုတ္ဘူး”လို႕ ျပန္ေျပာရင္း သစ္ပင္ၾကီးဟာ အစိမ္းေရာင္အဖူးေတြ၊ ေကာင္းမြန္တဲ့ လကၡဏာေတြနဲ႕ ျပည့္နက္ေနပါတယ္တဲ့။
တတိယသားက သေဘာမတူဘဲ သစ္ပင္ၾကီးဟာ အလြန္အရသာရွိမဲ့ သစ္သီးေတြနဲ႕ လွပေနတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ သူျမင္ခဲ့ဖူးသမွ် စြဲမက္ဖြယ္အေကာင္းဆံုး အရာတစ္ခုျဖစ္တယ္လို႕ ေျပာလိုက္ပါတယ္။
အငယ္ဆံုးသားက သူတို႕အားလံုးရဲ႕အဆိုကို လံုးဝသေဘာမတူဘဲ သစ္ပင္ၾကီးဟာ သစ္သီးေတြ ရင့္မွည့္ေၾကြက်ေနျပီး အပင္ေပါက္ေလးေတြ အျပည့္အဝနဲ႕ လိုအပ္ခ်က္ေတြ ျဖည့္ဆည္းေပးေနပါတယ္တဲ့။
ဖခင္ျဖစ္သူက သားအားလံုး မွန္ကန္ေၾကာင္း ရွင္းျပပါတယ္။ အေၾကာင္းရင္းက သူ႕သားေတြကို သစ္ပင္တစ္ပင္ရဲ႕ဘဝနဲ႕ပတ္သက္ျပီး မတူညီကြဲျပားတဲ့ ရာသီတစ္ခုစီမွာ သြားေရာက္ၾကည့္ရူ႕ဖို႔ ေစလႊတ္လိုက္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ပါတဲ့။
သူက သားေတြကို ေျပာပါေသးတယ္။
သစ္ပင္တစ္ပင္၊ ဒါမွမဟုတ္ လူတစ္ဦးကို မတူညီတဲ့ ရာသီတစ္ခုကိုၾကည့္ျပီး ဆံုးျဖတ္ခ်က္ မခ်ပါႏွင့္။ သူတို႕ရဲ႕ ျဖစ္တည္မႈအႏွစ္သာရ ဆိုလိုတာကေတာ့ သူတို႕ဘဝမွာ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ ေက်နပ္မႈ၊ ေပ်ာ္ရႊင္မႈ၊ ေမတၱာတရားဆိုတဲ့ အရာေတြကို ရာသီအားလံုးကုန္ဆံုးတဲ့ အဆံုးသတ္အခ်ိန္ကာလမွသာ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်နိုင္တာပါတဲ့။
ေဆာင္းရာသီမွာ ေရာက္သြားတဲ့အခါ ေႏြြဦးရာသီရဲ႕ အလားအလာေကာင္းေတြ၊ ေႏြရာသီရဲ႕ အလွအပေတြ၊ ေဆာင္းဦးရာသီရဲ႕ ျဖည့္ဆည္းေပးမႈေတြကို ေတြ႕ျမင္ရမည္မဟုတ္ပါ။
သင္ခန္းစာ
ရာသီတစ္ခုရဲ႕ နာက်င္ခံစားမႈေတြက က်န္ရာသီေတြရဲ႕ ေပ်ာ္ရႊင္မႈကို မဖ်က္စီးပါေစႏွင့္။ ဘဝမွာလည္း ခက္ခဲၾကမ္းတမ္းခဲ့တဲ့ ကာလေတြကို သည္းခံၾကိဳးစားလိုက္ပါ။ ပိုေကာင္းတဲ့ကာလေတြ အေႏွးႏွင့္အျမန္ ေရာက္လာမယ္ဆိုတာ အေသအခ်ာပါပဲ။
ေနလင္းေအာင္


 The Seasons of Life


Author Unknown

There was a man who had four sons. He wanted his sons to learn not to judge things too quickly. So he sent them each on a quest, in turn, to go and look at a pear tree that was a great distance away.

The first son went in the winter, the second in the spring, the third in summer, and the youngest son in the fall. When they had all gone and come back, he called them together to describe what they had seen.

The first son said that the tree was ugly, bent, and twisted. The second son said, "no - it was covered with green buds and full of promise". The third son disagreed; he said it was laden with blossoms that smelled so sweet and looked so beautiful, it was the most graceful thing he had ever seen. The last son disagreed with all of them; he said it was ripe and drooping with fruit, full of life and fulfillment.

The man then explained to his sons that they were all right, because they had each seen but only one season in the tree's life.

He told them that you cannot judge a tree, or a person, by only one season, and that the essence of who they are and the pleasure, joy, and love that come from that life can only be measured at the end, when all the seasons are up.

If you give up when it's winter, you will miss the promise of your spring, the beauty of your summer, fulfillment of your fall.

Moral: Don't let the pain of one season destroy the joy of all the rest.
Don't judge life by one difficult season.
Persevere through the difficult patches and better times are sure to come some time or later.
























Thursday, October 24, 2013

ကမၻာ့အတုိဆံုး ခ်စ္ပံုျပင္




*****************

တစ္ခါတုန္းက ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္က ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ကို လက္ထပ္နုိင္မလားလို႕ ေမးလိုက္ပါတယ္။
ေကာင္မေလးက လံုးဝပဲ လို႕ ျငင္းဆုိလုိက္တယ္။
အဲဒီအခ်ိန္ကစျပီး ေကာင္ကေလးဟာ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္နဲ႕ ေနထိုင္ခဲ့ရတယ္။
သူဟာ ဆုိင္ကယ္စီးျပီး ငါးမွ်ားထြက္တယ္။ အမဲလိုက္ထြက္တယ္။ ေဂါက္သီးရိုက္တယ္။ ဘီယာနဲ႕စေကာ့ဝီစကီ ေသာက္တယ္။
ဘဏ္ထဲမွာလည္း ေငြေတြ စုမိေဆာင္းမိျဖစ္လာတယ္။
သူဟာ ေလလည္ခ်င္တဲ့အခ်ိန္တုိင္း ဗိုလ္ထုိင္အိမ္သာေပၚထုိင္ျပီး စိတ္တိုင္းက် ေလလည္လိုက္ပါတယ္တဲ့။

ျပီးပါျပီ။

ေနလင္းေအာင္ ဘာသာျပန္ဆုိသည္။
Ref; World's shortest Fairy Tale by Unknown Author

ေျပာခ်င္ရာမ်ား ေျပာခဲ့ဖို႔...