ဒီပံုျပင္ကိုေတာ့
အေရွ႕ပိုင္း ကင္တက္ကီ ေတာင္တန္းေဒသရွိ လယ္ယာေျမတစ္ခုမွာ
ေျမးေယာက္်ားေလးႏွင့္အတူ ေနထိုင္ေနတဲ့
အဘိုးအိုတစ္ဦးက ေျပာျပခဲ့ပါတယ္။ အဘိုးအိုဟာ နံနက္တိုင္း ေစာေစာထျပီး မီးဖိုေခ်ာင္
စားပြဲမွာထုိင္ကာ သူရဲ႕ ေဟာင္းႏြမ္းစုတ္ျပဲေနတဲ့ သမၼာက်မ္းစာအုပ္ကို
ဖတ္ေလ့ရွိပါတယ္။ အဘိုးလို ျဖစ္ခ်င္ေနတဲ့ သူ႕ေျမးဟာ အဘိုးလုပ္သမွ် တတ္နိုင္သေလာက္
လိုက္လံတုပဖို႕ ၾကိဳးစားၾကည့္ပါတယ္။
တစ္ေန႕မွာေတာ့ ေျမးက
ေျပာလာပါတယ္။ “အဘိုးေရ…ကြ်န္ေတာ္လည္း အဘိုးလိုပဲ သမၼာက်မ္းစာကို ဖတ္ဖို႕
ၾကိဳးစားၾကည့္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ္ နားမလည္ဘူးဗ်ာ။ ကြ်န္ေတာ္
နားလည္ထားတာကေတာ့ စာအုပ္ကို ပိတ္လိုက္ျပီးတဲ့ေနာက္ ခ်က္ခ်င္းေမ့သြားတယ္ ဆိုတာပါပဲ။
သမၼာက်မ္းစာကိုဖတ္ရင္ ဘယ္လုိအက်ိဳးေက်းဇူးေတြ ရနုိင္သလဲဗ်” အဘိုးအိုဟာ မီးဖိုထဲ
မီးေသြးေတြ ထည့္ေနရင္းမွ လွည့္ၾကည့္ကာ ေအးေဆးစြာ ေျပာလုိက္ပါတယ္။ “ဒီ
မီးေသြးျခင္းေတာင္းကို ယူရင္း ျမစ္ဆီသြားလိုက္ပါ။ ျပီးရင္ ေရတစ္ျခင္း
ထည့္ယူလာခဲ့ပါ။”
လူကေလးက ေျပာတဲ့အတုိင္း
လုပ္ေဆာင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူ အိမ္ျပန္မေရာက္မီ ေရေတြအားလံုး စိမ့္ထြက္က်ကုန္တယ္။
အဘိုးက ရယ္ျပီးေျပာလိုက္ပါတယ္။ “ေနာက္တစ္ၾကိမ္ဆို ငါ့ေျမး ပိုျပီး ျမန္ျမန္
ေျပးလာရလိမ့္မယ္။” အဲဒီေနာက္ အဘိုးဟာ ေျမးကို ျမစ္ဆီသြားျပီး ေနာက္တစ္ၾကိမ္
ေရထည့္လာဖုိ႕ ေစခိုင္းလိုက္ျပန္တယ္။ ဒီအၾကိမ္မွာေတာ့ လူငယ္ေလးဟာ
ပိုျပီးျမန္ေအာင္ ေျပးပါတယ္။ ဒါေပမယ့္
မီးေသြးျခင္းေတာင္းကေတာ့ အိမ္မေရာက္မီမွာပင္ ေရေတြ ကုန္သြားျပန္တယ္။ သူဟာ
ေဟာဟဲလိုက္ရင္း ျခင္းေတာင္းတစ္လံုးနဲ႕
ေရခပ္ဖို႕ဆိုတာ မျဖစ္နုိင္ပါဘူးလို႕ အဘိုးကို ေျပာလိုက္ပါတယ္။ ျပီးေတာ့
ေရဆြဲပံုးတစ္လံုးရွာဖို႕ ထြက္သြားပါတယ္။
အဘိုးက ေျပာပါတယ္။ “အဘိုး ေရဆြဲပံုးနဲ႕ေရကို
မလိုခ်င္ဘူး။ ဝါးျခင္းေတာင္းနဲ႕ေရကိုသာ လုိခ်င္တာပါ။ ငါ့ေျမး
လုပ္ေပးနုိင္ပါတယ္။ ငါ့ေျမးဟာ ေကာင္းမြန္လံုေလာက္စြာ ၾကိဳးစားအားထုတ္မႈ
မရွိခဲ့လုိ႕ပါ။” အဲဒီေနာက္ အဘိုးဟာ သူ႕ေျမး ေနာက္တစ္ၾကိမ္ ၾကိဳးစားတာကို
ေစာင့္ၾကည့္ဖို႕ တံခါးအျပင္ ထြက္လိုက္ပါတယ္။
ေျမးက ဒီတစ္ၾကိမ္မွာလည္း
မျဖစ္နုိင္ဘူးဆိုတာ သိနားလည္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူ ဘယ္ေလာက္ပဲ ခပ္ျမန္ျမန္ေျပးပါေစ၊
အေဝးၾကီးမေရာက္မီ ေရေတြအားလံုး စိမ့္ထြက္က်ကုန္လိမ့္မယ္ဆုိတာ အဘိုးျဖစ္သူကို
ျပသခ်င္ခဲ့တယ္။ ေျမးဟာ ေရထည့္ကာ ခပ္ျမန္ျမန္ ေျပးလာပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဘိုးဆီ သူ
ျပန္ေရာက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ျခင္းေတာင္းထဲ ေရမက်န္ေတာ့ပါဘူး။ သူဟာ ေမာပန္းစြာနဲ႕
ေျပာလိုက္ပါတယ္။ “ဒါဟာ အခ်ည္းႏွီးပဲဆိုတာ အဘိုး ေတြ႕တယ္မို႕လား။” အဘိုးအိုက
ျပန္ေျပာလိုက္ပါတယ္။ “ျခင္းေတာင္းကို ၾကည့္လုိက္စမ္းပါ”
ေျမးက ျခင္းေတာင္းကို
ၾကည့္လုိက္ပါတယ္။ ျခင္းေတာင္းဟာ ယခင္နဲ႕ မတူေတာ့တာကို ပထမဆံုးအၾကိမ္ သူ
သတိျပဳမိလိုက္ပါတယ္။ ညစ္ပတ္ေနတဲ့ မီးေသြးျခင္းေတာင္း မဟုတ္ေတာ့ဘဲ သန္႕ရွင္းေနတဲ့
ျခင္းေတာင္းျဖစ္သြားပါျပီ။
“ေျမးေရ…သမၼာက်မ္းစာကို ဖတ္တဲ့အခါ အဲဒီလို
ျဖစ္လာပါလိမ့္မယ္။ သမၼာက်မ္းစာထဲပါတဲ့ စာသားအားလံုးကိုေတာ့ ငါ့ေျမး နားလည္ခ်င္မွ
နားလည္မွာပါ။ အားလံုး မွတ္မိခ်င္မွလည္း မွတ္မိမွာပါ။ ဒါေပမယ့္ ငါ့ေျမး
ဖတ္လိုက္တဲ့အခါ သမၼာက်မ္းစာက ငါ့ေျမးရဲ႕ အတြင္းစိတ္ကို စတင္ေျပာင္းလဲ ေပးပါလိမ့္မယ္။”
မီးေသြးျခင္းေတာင္းက
ေပးေသာ သင္ခန္းစာ
ေန႕စဥ္ေန႕တိုင္း
ဘုရားသခင္ရဲ႕စကား တစ္စိတ္တစ္ပိုင္းေလာက္ဖတ္ဖုိ႕ အခ်ိန္ေပးၾကည့္ပါ။ သင္ဟာ
ဖတ္ထားသမွ် အမ်ားၾကီး သတိရွိရွိနဲ႕ မလိုက္နာနိုင္ေသးလွ်င္ပင္ ေကာင္းမြန္တဲ့
အက်ိဳးဆက္ေတြ သင့္အေပၚ သက္ေရာက္လာပါလိမ့္မယ္။
………………………
ကြ်န္ေတာ္တို႕
ဗုဒၶဘာသာဝင္ေတြ အေနနဲ႕ကေတာ့ ဗုဒၶစကား ေန႕တုိင္းၾကားနာ၊ ဖတ္ရူ႕ၾကည့္ရပါမယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႕လည္း
ဗုဒၶစကားကို အားလံုးနားလည္ခ်င္မွ နားလည္မွာပါ။ နားလည္ထားသေလာက္ လက္ေတြ႕က်က် စတင္က်င့္ၾကံ
လိုက္နာမည္ဆိုလွ်င္ ညစ္ႏြမ္းခက္ထန္ေနတဲ့ စိတ္သေဘာထားေတြ တျဖည္းျဖည္း ေပ်ာ့ေပ်ာင္း
ေျပာင္းလဲလာလိမ့္မယ္လုိ႕ ယံုၾကည္ပါတယ္။
စိတ္ကသာ အရာရာ
ဦးေဆာင္ပါတယ္။ ကုသိုလ္ေရးနဲ႕ စိတ္ေကာင္းစိတ္ျမတ္ ေမြးနုိင္ဖုိ႕ဆုိတာ စိတ္ထဲမွာ
ဗုဒၶစကားေတြ ရွိေနမွသာ ျဖစ္နုိင္မွာပါ။ လက္ေတြ႕က်က် က်င့္ၾကံနုိင္ဖုိ႕ဆိုတာကေတာ့
တရားစကားေတြ တတ္နုိင္သေလာက္ လုိက္နာလုပ္ေဆာင္ျခင္းျဖင့္သာ စတင္နုိင္ပါတယ္။
ေနလင္းေအာင္ ဘာသာျပန္ဆိုသည္။
Ref; The Bible and the Old Wicker Coal
Basket by Unknown Author
မူရင္း အဂၤလိပ္စာ
